(Μπορεί η διόρθωση μυωπίας -υπερμετρωπίας -αστιγματισμού με laser - LASIK, LASEK, PRK, EPI-LASIK - να προκαλέσει καταρράκτη σε μικρότερη ηλικία ?)
Η διαθλαστική χειρουργική είναι το σύνολο των χειρουργικών τεχνικών που εφαρμόζονται εδώ και 20 χρόνια σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για την διόρθωση διαθλαστικών ανωμαλιών της όρασης, όπως η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Είναι επεμβάσεις που γίνονται στον κερατοειδή, που αλλάζουν την καμπυλότητά του, με σκοπό την “διόρθωση” εστίασης του οφθαλμού. Η διαθλαστική χειρουργική “θεραπεύει” ΜΟΝΟ το σύμπτωμα της θολής όρασης και όχι την πάθηση, η οποία σήμερα γνωρίζουμε ότι οφείλεται στο αξονικό μήκος του οφθαλμού. έτσι το αξονικό μήκος ενός μυωπικού οφθαλμού είναι πιο μεγάλο και εκείνο του υπερμετρωπικού οφθαλμού σχετικά πιο μικρό από τον εμμετρωπικό οφθαλμό.
Η διαθλαστική χειρουργική κερατοειδούς εφαρμόζεται πάνω από 20 χρόνια , και υπάρχει τεράστια πρόοδος στην εξέλιξη της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται στην επέμβαση (κερατόμοι, lasers), αλλά και στον προεγχειρητικό έλεγχο (τοπογράφοι, εκτροπόμετρα κτλ).
Έχουν σήμερα αναπτυχθεί αρκετές και διαφορετικές τεχνικές (LASIK, PRK, LASEK/epi-LASIK κλπ), με σκοπό την επιλογή πάντα της τεχνικής που θα προσφέρει τη μεγαλύτερη ασφάλεια και το καλύτερο αποτέλεσμα για τις ανάγκες του κάθε ασθενή.
Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη ίσως εξέλιξη, έγκειται στην χρήση της τεχνολογίας femtosecond laser για την μέθοδο LASIK, που απαλλάσσει από τον ανθρώπινο παράγοντα την δημιουργία του κρυμνού και εκτελεί την τομή με απόλυτη ακρίβεια και με τις παραμέτρους που επιλέγει ο χειρουργός, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οφθαλμού του ασθενούς.
Οι παραπάνω τεχνολογικές εξελίξεις έχουν περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις επιμέρους επιπλοκές. Το μεγαλύτερο όμως μειονέκτημα σχετίζεται με τη διάρκεια ευκρινούς όρασης που εξασφαλίζει στον «πρώην» χρήστη γυαλιών -φακών επαφής.
Είναι σήμερα γνωστό ότι η μυωπία εξελίσσεται ακόμα και στα μετα-εφηβικά χρόνια και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί και να μην σταθεροποιείται ποτέ.
Οι περισσότεροι υποψήφιοι, επομένως, καταλήγουν στη διαθλαστική επέμβαση στην ηλικία των 26 με 35 ετών, με ένα μέσο όρο γύρω στα 30 έτη.
Τα αποτελέσματα, στις περιπτώσεις που έχει γίνει σωστή επιλογή του ασθενή, εξασφαλίζουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό ευκρινή όραση και απαλλαγή από τα γυαλιά ή τους φακούς επαφής, αλλά η πρεσβυωπία παραμονεύει γιατί την ηλικία μετά τα 40 έτη του ατόμου.
Όμως στο πρόσφατο συνέδριο της Αμερικανικής ακαδημίας Οφθαλμολογίας (American Academy of Ophthalmology - www.aao.org) που έγινε στο Λας Βέγας της Αμερικής, ανακοινώθηκε στατιστική μελέτη που εξέπληξε τους πάντες.
Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη : τα άτομα που έχουν κάνει επέμβαση διαθλαστικής χειρουργικής με επέμβαση στον κερατοειδή με excimer laser, θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη κατά μέσο όρο 12 χρόνια νωρίτερα από ό, τι άλλοι ασθενείς, και τα άτομα αυτά έχουν υψηλότερο κίνδυνο να καταλήξουν σε χειρότερη όραση μετά από αφαίρεση καταρράκτη, σύμφωνα με τα στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Μητρώο με τα Αποτελέσματα Ποιότητας των επεμβάσεων Καταρράκτη και Διαθλαστικής Χειρουργικής (EUREQUO).
Ο αριθμός των περιστατικών καταρράκτη σε ασθενείς με προηγούμενη διαθλαστική χειρουργική επέμβαση κερατοειδούς έχει επίσης ανοδική τάση στην Ευρώπη,αυτό αναφέρθηκε στο <<Διαθλαστική Χειρουργική 2015>>: Η ετήσια συνάντηση της Διεθνούς Εταιρείας Διαθλαστικής Χειρουργικής στην Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης στο Λας Βέγκας, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Συνολικά, η μέση διορθωμένη οπτική οξύτητα σε μακρινή απόσταση (CDVA) στις δύο ομάδες ήταν ταυτόσημες, πριν και μετά την επέμβαση, η βελτίωση από 20/46 πριν την επέμβαση , σε 20/23 μετά την επέμβαση.
Ωστόσο, σε 8,4 % των ασθενών με προηγούμενη διαθλαστική χειρουργική επέμβαση κερατοειδούς, δεν σημειώθηκε αλλαγή στην CDVA σε σύγκριση με το 5,5 % από αυτούς χωρίς επέμβαση (p <0.001), ενώ το 4,0 % των ατόμων με προηγούμενες επεμβάσεις διαθλαστικής χειρουργικής είδε πραγματικά μείωση της μέγιστης διορθωμένης οπτικής οξύτητας σε μακρινή απόσταση (CDVA) ακόμα και μετά από επιτυχή εγχείρηση καταρράκτη, σε σύγκριση με το 1,5 % των ασθενών χωρίς προηγούμενη διαθλαστική χειρουργική επέμβαση κερατοειδούς (p <0,001).
"Μας εξέπληξε όταν είδαμε αυτά τα επίσημα αποτελέσματα" λέει ο Δρ Μάνινγκ στους Eurotimes -το επίσημο ιατρικό περιοδικό της επιστημονικής εταιρείας European society of cataract and refractive surgery.
Η μείωση της όρασης μπορεί να προκύψει από την πολύ θετική σφαιρική εκτροπή λόγω της προσθήκης ενός ενδοφακού με θετική εκτροπή σε ένα κερατοειδή που έχει ήδη θετική εκτροπή λόγω της προηγούμενης διαθλαστικής επέμβασης.
Πρέπει πλέον επίσημα ενημερώνουμε τους ασθενείς που έρχονται για πιθανή επέμβαση καταρράκτη και έχουν ήδη κάνει διαθλαστική χειρουργική επέμβαση κερατοειδούς (διόρθωση με λειζερ της μυωπίας -αστιγματισμού - υπερμετρωπίας) ότι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν μερική οπτική οξύτητα μετά από χειρουργική επέμβαση καταρράκτη.
Η μέση ηλικία κατά την επέμβαση καταρράκτη ήταν 61.8 έτη για την ομάδα με ιστορικό διαθλαστικής επέμβασης κερατοειδούς σε σύγκριση με 73,8 έτη για την ομάδα χωρίς διαθλαστική επέμβαση κερατοειδούς (p <0,001).
Ο Δρ Μάνινγκ πρότεινε διάφορους παράγοντες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτό.
- Στη Διαθλαστική χειρουργική επέμβαση μια ομάδα ασθενών μπορεί να ζητήσει την επέμβαση νωρίτερα, επειδή έχουν μικρότερη ανοχή για οπτικά συμπτώματα.
- Οι Μύωπες αναπτύσσουν καταρράκτη και νωρίτερα, και μπορεί να υπερεκπροσωπούνται μεταξύ των ασθενών διαθλαστικής χειρουργικής.
- Είναι επίσης πιθανό ότι η ίδια η διαθλαστική χειρουργική με λέιζερ να είναι καταρρακτογενής, είπε.
Η μελέτη εξέτασε και ανέλυσε όλες τις περιπτώσεις, χειρουργικής επέμβασης καταρράκτη που αναφέρθηκαν στη βάση δεδομένων EUREQUO από την Ευρώπη και την Αυστραλία από το 2008 έως το 2013 που περιλάμβανε πλήρη δημογραφική, προεγχειρητική αλλά και μετεγχειρητική οπτική οξύτητα, καθώς και τα προηγούμενα δεδομένα ασθενών που έκαναν διαθλαστική χειρουργική.
Περιελάμβανε 592.978 ασθενείς χωρίς προηγούμενη διαθλαστική χειρουργική επέμβαση κερατοειδούς και 880 ασθενείς με ιστορικό διαθλαστικής χειρουργικής κερατοειδούς, ή 0,15 % του συνόλου.
Το ποσοστό των ασθενών με προηγούμενη διαθλαστική χειρουργική αυξήθηκε κάθε χρόνο από 0,06 % το 2008 σε 0,22 % το 2013, που αντιστοιχεί περίπου με την πρώτη γενιά των ασθενών διαθλαστικής χειρουργικής με λέιζερ φθάνοντας σε ηλικία για χειρουργική επέμβαση καταρράκτη και ο δρ Manning σημείωσε. "Είναι πάρα πολύ πιθανό να δούμε όλο και περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις."
Άρα τελικά θα πρέπει να ενημερώνονται τα άτομα που σκοπεύουν να κάνουν διαθλαστική επέμβαση κερατοειδούς με laser για διόρθωση της μυωπίας-υπερμετρωπίας ή του αστιγματισμού τους, για τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης και ότι μπορεί να αναπτύξουν καταρράκτη σε μικρότερη ηλικία από ότι αν δεν έκαναν διαθλαστική επέμβαση;
Και επίσης να ενημερώνονται και τα άτομα που προσέρχονται για επέμβαση καταρράκτη και έχουν ιστορικό προηγούμενης διαθλαστικής επέμβασης κερατοειδούς με excimer laser ότι μπορεί η τελική τους όραση να μην είναι τόσο καθαρή από το αν δεν είχαν κάνει τέτοια επέμβαση πρηγουμένως.
